Για την αγωνιστική χρονιά στο πρωτάθλημα της ΕΚΑΣΚ η οποία ολοκληρώθηκε πριν λίγες ημέρες, αλλά και για τη σειρά των τελικών, μίλησε στην ιστοσελίδα του ΕΡΓΟΤΕΛΗ ο προπονητής του τμήματος μπάσκετ Γιάννης Βισκαδουράκης.
Αρχικά ο τεχνικός του συλλόγου αναφέρθηκε συνολικά στην παρουσία του ΕΡΓΟΤΕΛΗ στο εφετινό πρωτάθλημα, λέγοντας: «Γυρίζοντας και κάνοντας τον απολογισμό της χρονιάς, έκλεισε με πίκρα, αν και ήταν επιτυχημένη. Η ομάδα έφτασε στα όριά της τους δυο τελευταίους μήνες. Αν δεν είχαμε κάποια προβλήματα μεσούσης της χρονιάς με απώλειες αθλητών λόγω στρατιωτικού και τραυματισμών, θα μπορούσαμε να ήμασταν και πρωταθλητές.
Αυτό που με στεναχωρεί εμένα είναι ότι δεν κατάφερα να πίσω λίγο νωρίτερα τους παίκτες μας για το πόσο καλοί παίκτες είναι και πόσο δεμένοι θα έπρεπε να ήταν νωρίτερα, ώστε αυτή την εικόνα που είχαμε τους δύο τελευταίους μήνες να την παρουσιάζαμε από την αρχή της χρονιάς. Δεν ήταν εφικτό καθώς οι αθλητές μας όντες μη επαγγελματίες δεν μπορούσαν καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς να εγκαταλείπουν τις δουλειές, τις σπουδές ή τις οικογένειές τους.
Η ομάδα για αυτό το λόγο δεν είχε τη συνοχή που έπρεπε, κάτι που έγινε τους δύο τελευταίους μήνες οπότε και μαζευτήκαμε όλοι μαζί και δουλέψαμε έτσι όπως έπρεπε. Θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όλους τους παίκτες μας για τις θυσίες που έκαναν όλη τη χρονιά προκειμένου να είναι κοντά στην ομάδα και τις υποχρεώσεις της».
Ενώ για τη σειρά των τελικών, ο Γιάννης Βισκαδουράκης αναφέρει: «Στα play offs δείξαμε μια εξαιρετική εικόνα και κάναμε μια ανατροπή για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά απέναντι σε μια πολύ καλή ομάδα και μάλιστα με μειονέκτημα έδρας, με ότι κόστος είχε αυτό, είτε σωματικά, είτε ψυχολογικά, καθώς παίζαμε με την “πλάτη στον τοίχο”.
Καταφέραμε φτάσαμε στον τελικό και ξέραμε ότι θα είχαμε μια ακόμα δύσκολη αποστολή κόντρα σε μια ομάδα που ξεκίνησε από την αρχή ως το απόλυτο φαβορί για το πρωτάθλημα. Οι παίκτες μας όμως έδειξαν μέσα από την αγωνιστική τους συμπεριφορά ότι η διαφορά τελικά δεν ήταν και τόσο μεγάλη ανάμεσα στις δύο ομάδες.
Πριν τους τελικούς πίστευαν κάποιοι ότι δεν είχαμε καμία τύχη, αλλά οι παίκτες μου έδειξαν πως την τύχη τη χρειάστηκε η αντίπαλη ομάδα και όχι εμείς. Θεωρώ ότι καθοριστικό ρόλο δεν έπαιξε μόνο η δυναμικότητα των ομάδων στους τελικούς, αλλά μεγάλο ρόλο έπαιξε και η διαιτησία.
Στο πρώτο ματς ηττηθήκαμε και δώσαμε συγχαρητήρια στον αντίπαλο και δεν ασχοληθήκαμε με τη διαιτησία. Στον δεύτερο αγώνα μέχρι την τελευταία φάση η διαιτησία ήταν καλή, αλλά στο τελευταίο σφύριγμα υπήρξε αλλοίωση αποτελέσματος. Στον τρίτο τελικό δεν είχαμε τον σεβασμό που χρειαζόταν και στα τελευταία λεπτά με τα σφυρίγματα διαμορφώθηκε το τελικό σκορ.
Μέσα από μια τέτοια κατάσταση υπάρχουν δύο δρόμοι, ή να το αφήσεις στο ότι έγινε ή να προχωρήσεις. Εμείς κάναμε το δεύτερο. Η πίκρα και η στεναχώρια μετατράπηκε σε θέληση για τη νέα χρονιά που έρχεται. Μας δυνάμωσε όλους όσοι είμαστε κοντά στην ομάδα.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Βαγγέλη και την Βαγγελιώ Γιαννουλάκη για την συνεχή στήριξή τους στην ομάδα, αλλά και σε κάθε παιδί ξεχωριστά, όσο και σε εμένα τον ίδιο για την βοήθειά τους».
